ابداع سیستمی برای رساندن دارو به مغز بر پایه نانوذرات

طی چند دهه گذشته محققان مسیرهای بیولوژیکی را که به بیماری های تخریب کننده عصبی منجر گردیده است را شناسایی و عوامل مولکولی امیدوار کننده ای را هم برای مورد هدف قرار دادن آنها بوجود آورده اند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از مدیکال اکسپرس، گرچه یافته های به دست آمده در بعضی موارد به مرحله آزمایش های بالینی هم رسیده است و بعنوان درمانی مناسب هم تایید شده اند اما بازهم سرعت پیشرفت محققان کند است چون که آنها برای ارسال دارو از راه سد خونی مغزی و مغز با چالش هایی مواجهند.
به تازگی برای تسهیل در انتقال دارو به مغز گروهی از مهندسین زیستی و پزشکان “بیمارستان زنان بریگهم” و ” بیمارستان کودکان بوستون” یک پلت فرم نانوذرات ایجاد کردند که می تواند فرآیند انتقال دارو کپسوله شده را در موش های دارای شکاف سد خونی مغزی تسهیل کند.
در این مطالعه محققان با آزمایش بر روی موش های ضربه مغزی شده(TBI) مشاهده نمودند که این سیستم ارسال دارویی که آنها طراحی نموده اند سه برابر بیشتر از روش های متداول ارسال دارو در مغز موثر است و از آنجائیکه از نظر درمانی هم موثر است مبحث می تواند راهی نوین برای درمان اختلالات عصبی مختلف باشد.
رویکردهایی که قبلاً برای ارسال دارو به مغز بعد از ضربه مغزی توسعه یافته بودند بعد از صدمه دیدگی فیزیکی به سر و هنگامی که سد خونی مغزی به صورت موقت شکسته می شد قابل انجام نبودند و تا چند هفته بعد از ترمیم سد خونی مغزی پزشکان فاقد ابزارهایی برای ارسال موثر دارو بودند.
این تکنولوژی جدید پزشکان را قادر به درمان صدمه های ثانویه در رابطه با ضربه مغزی می کند. گفتنی است که این صدمه ها می تواند به آلزایمر، پارکینسون و سایر بیماری های تخریب کننده عصبی منجر شود. حتی امکان دارد گاها این بیماری ها بعد از ماه ها و سالهای بعد از بهبود سد خونی مغزی هم ایجاد شوند.
“جف کارپ”(Jeff Karp) دکترای گروه بیهوشی، بی حسی و درد بیمارستان زنان بریگهام اظهار داشت: توانایی ارسال دارو در سرتاسر سد خونی مغزی در صورت عدم وجود التهاب همانند جام مقدس در این حوزه است و خارق العاده است. رویکرد کاملاً ساده ما در درمان خیلی از اختلالات عصبی که در آن انتقال دارو به مغز امری مهم به حساب می آید، قابل اجرا می باشد. فناوری بوجود آمده می تواند داروهای متنوعی همچون آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد نئوپلاستیک و نوروپپتیدها را به مغز ارسال نماید.
روش درمانی مورد استفاده در این مطالعه یک مولکول آران ای خاموشگر(siRNA) بود که برای پیشگیری از بیان پروتئین تاو طراحی شده است. اعتقاد بر این است که پروتئین مذکور نقشی اساسی در تخریب عصب دارد. پلی اسید لاکتیک-کو-گلیکولیک (PLGA) که یک پلیمر قابل تجزیه و زیست سازگار است در چندین محصول موجود مورد تأیید سازمان غذا و داروی ایالات متحده استفاده شده است و بعنوان ماده پایه برای ایجاد ذرات نانو هم مورد استفاده قرار می گیرد.
محققان در این مطالعه به صورت سیستماتیک خصوصیات سطحی نانوذرات را مهندسی و مطالعه کردند تا نفوذ آنها در سد خونی مغزی سالم و بدون صدمه در موش های سالم را به حداکثر برسانند. این امر منجر به شناسایی یک نانوذره منحصر به فردی شد که انتقال مولکول آران ای خاموشگر کپسوله شده را از راه سد خونی مغزی سالم به حداکثر می رساند و جذب سلول های مغزی را به میزان قابل توجهی بهبود می بخشد.
با استفاده از این روش محققان شاهد کاهش ۵۰ درصدی در بیان پروتئین تاو در موش های ضربه مغزی شده که مولکول آران ای خاموشگر ضد تاو را از راه سیستم ارسال داروی جدید دریافت کرده اند، بودند. در مقابل، تعداد پروتئین تاو در موش هایی که مولکول آران ای خاموشگر را از راه یک سیستم ارسال دارو معمولی دریافت نمودند، تغییر چندانی نکرده بود.
یافته های این مطالعه در مجله” Science Advances” منتشر گردید.

منبع: