میزان مرگ و میر بعد از جراحی در مردان میانسال بیشتر از زنان است

به گزارش روش سئو بررسی جدید پژوهشگران آلمانی نشان داده است که مردان میانسال بیشتر از زنان همسن خود در معرض خطر مرگ و میر بعد از جراحی قرار دارند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از اپرا نیوز، پژوهش جدیدی نشان داده است که خطر مرگ و میر بعد از جراحی برای مردان میانسال، حدود ۵۰ درصد بیشتر از زنان میانسال است. این پژوهش که روی بیشتر از ۱۰۰ هزار بیمار غیرقلبی در یک بیمارستان برجسته آلمانی انجام شده است، نشان داده است که میزان مرگ و میر بعد از جراحی در مردان ۴۰ و ۵۰ ساله و همینطور مردان ۶۰ و ۷۰ ساله، بالاتر است.
بعضی از پژوهش های پیشین نشان داده اند که رابطه جنسی بر عوارض بعد از جراحی تأثیر می گذارد، اما نتایج این پژوهشها متفاوت بوده اند. یکی از پژوهشها نشان داد که مردان بیشتر در معرض خطر عوارض ناشی از جراحی غیرقلبی و مرگ و میر ناشی از آن قرار دارند؛ در حالیکه یک پژوهش دیگر نشان داد که میزان بقا بعد از جراحی عروقی در زنان کمتر از مردان است. پژوهش سوم که روی بیماران بستری شده در بخش مراقبت های ویژه انجام شد، تفاوتی در میزان مرگ و میر میان زنان و مردان پیدا نکرد.
دکتر “دیمیسلاو آندونوف”(Dimislav Andonov) و همکارانش در “دانشگاه فنی مونیخ”(TU Munich)، داده های در ارتباط با ۱۰۷۴۷۱ بیمار را بررسی کردند که بین ژانویه ۲۰۱۴ تا مارس ۲۰۲۰ در بیمارستان این دانشگاه، تحت جراحی غیرقلبی قرار گرفته بودند.
این جراحی ها، مواردی مانند تعویض مفصل ران و جراحی در رابطه با سرطان و همچنین، جراحی های اورژانسی مانند آپاندیسیت حاد و جراحی قربانیان تصادفات رانندگی را در بر داشت. میانگین سنی بیماران، ۵۳/۸ سال بود و بیشتر از نیمی از آنها مرد بودند.
هیچ ارتباطی میان جنسیت بیماران و احتمال بستری شدن آنها در بخش ریکاوری برای پیگیری بلندمدت بعد از جراحی یافت نشد. همچنین، هیچ ارتباطی میان جنسیت و بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه، احتیاج به تنفس مصنوعی یا مرگ قبل از ترخیص از بیمارستان در افراد زیر ۴۰ سال وجود نداشت.
در مقابل، در گروه سنی ۴۱ تا ۸۰ سال، احتمال بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه، احتیاج به تنفس مصنوعی یا مرگ قبل از ترخیص از بیمارستان، در مردان بیشتر از زنان بود.
مردان بین ۴۱ تا ۶۰ سال، بیشتر از زنان در بخش مراقبت های ویژه بستری شدند، ۳۷ درصد بیشتر به تنفس مصنوعی نیاز یافتند و احتمال مرگ و میر در آنها ۵۴ درصد بیشتر بود.
احتمال بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه بین مردان ۶۱ تا ۸۰ ساله، ۲۰ درصد بیشتر از زنان همسن آنها بود. این گروه از مردان، ۳۱ درصد بیشتر به تنفس مصنوعی نیاز یافتند و ۳۸ درصد بیشتر در معرض مرگ و میر قرار داشتند.
میزان بستری شدن در بخش مراقبت های ویژه، احتیاج به تنفس مصنوعی و مرگ و میر مردان بالاتر از ۸۰ سال، به اندازه زنان همسن آنها بود.
به قول پژوهشگران، این نتایج نشان می دهند که مردان بیمار بین ۴۰ تا ۸۰ سال، بیشتر در معرض خطر مرگ و میر بعد از جراحی قرار دارند، احتمال بستری شدن آنها در بخش مراقبت های ویژه بیشتر است و بیشتر به تنفس مصنوعی نیاز پیدا می کنند.
معلوم نیست که چرا این خطرات برای مردان بین ۴۱ تا ۸۰ سال بیشتر است اما یک احتمال این است که بالا بودن میزان مشکلات قلبی-عروقی در مردان، خطر عوارض جراحی را زیاد می کند.
همچنین، نتایج امکان دارد با گنجاندن موارد تروما مانند صدمات ناشی از تصادفات رانندگی که اغلب زندگی را تهدید می کنند و در مردان شایع تر هستند، تغییر کنند.
آندونوف اظهار داشت: مردان کمتر از زنان تحت بررسی های بهداشتی قرار می گیرند و به همین دلیل، مشکلات سلامتی آنها امکان دارد در مراحل بعدی کشف شود. ما می خواهیم پژوهش های بیشتری را برای پی بردن به علت این مورد انجام دهیم. اگر متوجه شویم که بالاتر بودن خطر مرگ و میر در مردان ناشی از موارد تروما نیست، می توانیم به این فکر نماییم که چطور می توان آگاهی مردان را در مورد سلامتی خود به بهترین نحو افزایش داد. باآنکه هنوز معلوم نیست که آیا مردان بیشتر در معرض خطر عوارض قلبی-عروقی قرار دارند یا خیر اما یافته های ما نشان می دهند که باید در ارزیابی های قبل از جراحی، به عوامل خطر قلبی-عروقی توجه بیشتری شود.
این پژوهش، در “European Journal of Anaesthesiology” به چاپ رسید.