كشف راهی برای پیش بینی طرح های مفید ژنتیكی توسط دانشمند ایرانی

روش سئو: طراحی پیش بینی شده سلول های انسانی مهندسی شده ممکنست پیشرفت درمان های جدید را تسریع کند و پژوهشگران با همکاری ˮندا باقریˮ پژوهشگر ایرانی دانشگاه ˮواشنگتنˮ بتازگی به این قابلیت دست یافته اند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از آی ای، استفاده از سلول های زنده بعنوان یک روش درمانی، روشی است که برای بهبود بیماری هایی که قبلا غیر قابل درمان بودند، استفاده می شود. این کار با بهره گیری از رویکردهای زیست شناسی مصنوعی انجام می شود که رشته ای است که ابزارها و مفاهیم زیست شناسی و مهندسی را با هم ادغام می کند.
حالا کشف جدید پژوهشگران دانشگاه “نورث وسترن” با همکاری “ندا باقری” پژوهشگر ایرانی دانشگاه “واشنگتن” می تواند به مهندسان زیستی کمک نماید تا با بهره گیری از زیست شناسی مصنوعی، برنامه های ژنتیکی ایجاد کنند.
پژوهشگران به رهبری “جاشوا لئونارد” با همکاری پژوهشگر ایرانی “ندا باقری” از دانشگاه “واشنگتن” فرآیندی مبتنی بر طراحی را توسعه داده اند که با بهره گیری از قطعات مختلف اصطلاحا “جعبه ابزار”، مدارهای ژنتیکی پیچیده ای را تولید می کند که برای مهندسی سلولی استفاده می شوند.
این مطالعه که در مجله “ساینس ادونسز”(Science Advances) انتشار یافته است، با طراحی دهها مدار ژنتیکی و آزمایش آنها انجام شده است. این تکنولوژی جدید از مدل سازی محاسباتی برای شناسایی بهتر طرح های مفید ژنتیکی استفاده می نماید و هنگامی که پیش از ساخت، در آزمایشگاه آزمایش می شوند، پژوهشگران را به سمت طراحی هایی سوق می دهد که فرصت های بهتری را ارائه می دهند.
این مسئله از اهمیت ویژه ای برخوردار است، برای اینکه تهیه برنامه های ژنتیکی در صورتیکه آزمون و خطا تنها ابزار در دسترس باشد، تهیه این برنامه ها را تبدیل به کاری دشوار و زمان بر می کند.
“لئونارد” می گوید: برای مهندسی یک سلول، ابتدا یک عملکرد بیولوژیکی مورد نظر را در قطعه ای از DNA رمزگذاری می نماییم و سپس برنامه DNA به سلول انسان تحویل داده می شود تا عملکرد مطلوب آنرا مانند فعال کردن یک ژن تنها در پاسخ به تعدادی از سیگنال ها در محیط سلول هدایت کند.
دانشمندان از یک جعبه ابزار قطعات ژنتیکی تولید شده در آزمایشگاه “لئونارد” استفاده کردند. در نهایت مشاهده شد که طیف گسترده ای از برنامه های ژنتیکی که هر یک عملکردی را در سلول انسانی انجام می دهند، می تواند به شکلی ساخته شود که هر برنامه مطابق پیش بینی کار کند. علاوه بر این، این طراحی ها در نخستین بار کاملاً کارایی داشتند.
“لئونارد” توضیح داد: طبق تجربه من، هیچ کاری در این علم بدین سان عمل نمی نماید. هیچ کاری با نخستین امتحان جواب نمی دهد. ما پیش از اینکه هر طرح جدید ژنتیکی به دلخواه کار کند، معمولاً زمان زیادی را برای رفع اشکال و اصلاح هر طرح جدید ژنتیکی صرف می نماییم. ولی حالا دیگر با آزمون و خطای زمان بر محدود نیستیم. در عوض می توانیم وقت خودرا صرف ارزیابی ایده هایی نماییم که می توانند مفید باشند.
پژوهشگران اظهار داشتند که مدارهای ژنتیکی آنها که در این مطالعه توسعه یافته و پیاده سازی شده نسبت به نمونه های قبلی پیچیده تر هستند و سلول های مهندسی را برای انجام عملکردهای پیچیده تر و درمان های ایمن تر و موثرتر مجاب می کنند.
“لئونارد” می گوید: با این توانایی جدید، ما گام بلندی در جهت مهندسی واقعی زیستی برداشته ایم.

منبع: