۲ روی متفاوت فناوری تشخیص چهره آیا در آینده حریم خصوصی را تنها باید در خیال جستجو كرد؟

روش سئو: گسترش فناوری تشخیص چهره علاوه بر مزایای گوناگون برای جوامع امروز، معایبی باز دارد كه باید مورد توجه قرار گیرند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا، با گسترش سریع هوش مصنوعی و فناوری تشخیص چهره، مرزهای مربوط به حریم خصوصی و امنیت در حال محو شدن هستند. دلیل این موضوع، تغییراتی است كه به دنبال پیشرفت های قابل توجه و در مقیاس بزرگ رخ می دهند. تصویربرداری دیجیتال، پردازش سریع، تحلیل بافت پوست، دوربین های حرارتی، یادگیری ماشینی، سنسورهای سه بعدی، تشخیص گفتار و حركت و خیلی از این گونه موارد، پیشرفت های حاصل از گسترش فناوری هستند. این پیشرفت ها می توانند موانع فنی را از بین ببرند و امكان گردآوری، ثبت، ذخیره، تحلیل و كاربرد داده ها و اطلاعات را فراهم آورند.
چنین پیشرفت های گسترده ای، به كامپیوتر های قوی امكان می دهند كه از هوش مصنوعی و یادگیری ماشینی استفاده كنند و قابلیت های فناوری تشخیص چهره را با دقت نسبتاً كامل به كار گیرند. هم اكنون می توان فناوری تشخیص چهره را نه تنها برای شناسایی افراد، بلكه برای آشكار كردن اطلاعات شخصی آنها مانند تصاویر، پست های فضای مجازی و حساب كاربری باز به كار گرفت؛ در نتیجه بروز نگرانی در مورد گسترش این فناوری و افرادی كه به اطلاعات حاصل از آن دسترسی دارند، طبیعی است.
هم اكنون، تغییر در حوزه های امنیتی و حریم خصوصی به چشم می خورد و تقریباً می توان اظهار داشت كه با گسترش فناوری هایی مانند هوش مصنوعی و تشخیص چهره، در آینده امكان ثبت و ذخیره همه صحبت ها و حتی شاید افكار افراد وجود خواهد داشت؛ در نتیجه می توان اظهار داشت كه سیستم های نظارتی قصد دارند با كمك این فناوری ها، موارد انتزاعی مانند احساسات، حالت ها و افكار را باز ثبت كنند. در صورتیكه این پیش بینی ها به حقیقت تبدیل شوند، امنیت و حریم خصوصی را تنها می توان در خیال جستجو كرد و دیگر مرزی میان مكان های عمومی و خصوصی وجود نخواهد داشت.

با عنایت به احتمال وجود چنین تغییرات قابل توجهی، گسترش فناوری تشخیص چهره هم مزایا و هم معایبی را به جوامع خواهد آورد. بااینكه این فناوری، قابلیت آشكار كردن شبكه های تروریستی و مختل كردن تهدیدات آنها نسبت به جامعه را دارد اما می تواند به ابزاری برای كمك به نیروهای دشمن باز تبدیل گردد و به آنها قدرت بدهد. طبیعت دوگانه این فناوری، ضرورت درك بیشتر قابلیت های آن و تأثیر آن بر دولت ها، صنایع، سازمان ها و دانشگاه ها را نشان داده است. برای درك پیشرفت های فنی آینده، باید اكتشافات اساسی در مورد مزایا و معایب رویارویی با آن صورت گیرد.
پیشرفت پژوهش های صورت گرفته در هوش مصنوعی، توانایی ایجاد گروه هایی با خاصیت های متمایز و حذف چهره های متفاوت از نظر سیستم را برای ملت ها فراهم می آورد. از آنجائیكه سیستم های تشخیص چهره می توانند جنسیت و خاصیت های اساسی مانند رنگ پوست را تشخیص دهند، قدرت زیادی را برای هوش مصنوعی فراهم می كنند اما برای مردم علاوه بر مزایا، معایبی باز به همراه خواهند داشت.

عملكرد فناوری تشخیص چهره چگونه است؟
یك سیستم پیچیده تشخیص چهره، از تجهیزات گوناگونی مانند دوربین، سنسور، پردازشگر فیلم، تحلیلگر بافت پوست، دوربین حرارتی و الگوریتم هایی تشكیل شده كه قابلیت شناسایی فرد و تأیید چهره او را در یك تصویر دیجیتال یا یك ویدئو فراهم می كنند. سیستم تشخیص چهره، معمولاً كار خودرا به كمك مقایسه چهره مورد نظر با چهره های موجود در یك پایگاه داده دیجیتالی انجام می دهد كه تصاویر عمومی و یا خصوصی را شامل می شود. بدین ترتیب می توان اظهار داشت كه نرم افزار تشخیص چهره، كار خودرا به كمك انطباق جهان واقعی با تصاویر قابل دسترس انجام می دهد.

فناوری تشخیص چهره با داشتن این توانایی های پیشرفته، عملكرد بسیار قوی و كارآمدی خواهد داشت و در هر محیطی همچون كشورهای تحت نظارت، شركت های در رابطه با رسانه اجتماعی و سازمان های مجری قانون، به درستی عمل خواهدنمود. تلفیق این فناوری با دموكراسی و تجارت می تواند به پویایی و سازگاری آن منجر شود و ایمنی و حریم خصوصی مردم را در سرتاسر جهان تضمین كند.

كاربردهای فناوری تشخیص چهره
بااینكه فناوری تشخیص چهره در ابتدا با بخش های مربوط به نظارت و امنیت مرتبط بود اما گسترش آن در طول سال های اخیر، پای بخش های متفاوتی را به پروژه های مربوط به آن باز كرده و تغییراتی اساسی در تعامل این فناوری با بخش های دیگر پدید آورده است.
كاربردهای احتمالی هوش مصنوعی، بی حد هستند. این فناوری هم اكنون در تلفن های همراه هوشمند، شبكه های اجتماعی، ابزار هوشمند، پهپادها و خودروهای خودران به كار می آید. از این فنآوری، در چندین فرودگاه، ایستگاه اتوبوس و قطار باز برای شناسایی مسافران، تشخیص تهدیدات احتمالی و موارد امنیتی دیگر استفاده می شود.