یك پژوهشگر فضای مجازی مطرح كرد؛ اینترنت جهانی تا ۱۰ سال دیگر به نقطه اختتام می رسد

به گزارش روش سئو یک پژوهشگر فضای مجازی با اشاره به سیاستی که کشورهای مختلف در تفکیک پهنای باند داخلیشان از اینترنت بین الملل در پیش گرفته اند، اظهار داشت: اینترنت تا ۱۰ سال آینده به این شکل فعلی وجود نخواهد داشت.

علی عظیمی در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اهمیت توسعه پهنای باند داخلی برای کشورها و نتایجی که می تواند دربرداشته باشد، گفت: به لحاظ فنی و به صورت کاملاً مشخص، هزینه پهنای باند خارجی برای مصرف کننده بالاتر است. بدین جهت اگر قرار باشد برای برقراری یک ارتباط داخلی، پهنای باند به خارج برود، با وجود مجموعه ای از واسطه، این هزینه اتصال افزایش خواهد یافت و در نهایت اینترنت داخلی با هزینه بالاتری در اختیار مصرف کننده قرار می گیرد.
پژوهشگر مرکز تحقیقات و آینده پژوهی سازمان فضای مجازی سراج افزود: اما اگر عمیق تر به موضوع نگاه نماییم، بحث این است که اساساً ترافیک اینترنت که در هر کشوری تولید می شود جزو قلمرو سرزمینی آن کشور شمرده می شود. به بیان دیگر در دنیای کنونی، داده چیزی فراتر از یک سری اعداد است.
وی اظهار داشت: برای مثال زمانی که کاربر از یک سری اپلیکیشن های ناوبری استفاده می نماید، در عین اینکه این اپلیکیشن بعنوان یک خدمت، به کاربر منفعت رسانده و مسیر کوتاه تر را به وی اطلاع می دهد، کاربر نیز یک تولیدکننده اطلاعات شمرده می شود. بنا بر این است که چرخه یادگیری ماشینی در زمان فعلی در حال تقویت است و داده در حال تبدیل شدن به دانش است. این دانش یک ارزش افزوده برای کشورها به وجود می آورد و در صورتیکه ترافیک این داده به خارج از کشور برود، ما این مزیت و ارزش را از دست داده ایم.
عظیمی به موضوع داده کاوی بعنوان یکی دیگر از مباحث در رابطه با پهنای باند اشاره نمود و اضافه کرد: از جهت داده کاوی نیز این حجم از اطلاعات که در حال تولید است، می تواند تحلیل دقیقی از فضای داخلی کشورها و مناسبات آن، در اختیار داده کاوان قرار دهد و در صورتیکه این اطلاعات به خارج از کشور درز کند، خطرناک خواهد بود.
وی اظهار داشت: هرچه به سمت آینده می رویم، با توسعه نسل بعدی شبکه ها و اینترنت اشیا، مالکیت داده در قلمرو سرزمین ها پررنگ تر می شود. بنا بر این سیاست کلی بیشتر کشورها و قدرت ها، حرکت به سمت ایجاد شبکه های ملی و ائتلاف های منطقه ای برای محافظت از داده ها است. این را می توان به منزله اختتام اینترنت جهانی تعبیر کرد؛ در حقیقت اینترنت فعلی در ۱۰ سال آینده به این شکل نخواهد بود.
این آینده پژوه افزود: چونکه ملزومات فضای فعلی اینترنت، ذیل جهان تک قطبی پس از جنگ جهانی دوم به وجود آمده است؛ زمانی که اساساً اینترنت و مفهومی از شبکه وجود نداشت و بنا بر این شبکه اینترنت هم جهت و همسو با فرآیند جهانی سازی که نظام سرمایه داری آمریکایی دنبال کرد، توسعه یافت. اما الان ملزومات اینترنت دیگر وابسته به جهان تک قطبی پس از جنگ جهانی دوم نیست. در نتیجه اینترنت به شکل فعلی به تدریج تضعیف می شود و کشورها به سمت استفاده از شبکه های منطقه ای و یا ملی می روند.
وی با اشاره به اقدامات کشورهای مختلف برای ایجاد شبکه های ملی و یا ائتلاف های منطقه ای اظهار داشت: چین شبکه ملی با قدرتی دارد؛ روسیه و هند و برزیل نیز همینطور؛ حتی اروپا هم می خواهد که شبکه های داخلی خودرا داشته باشد. جهان به صورت ناخودآگاه به این سمت و سو در حال حرکت است و ما نیز باید این مسیر را در قالب شبکه ملی تقویت نماییم.
عظیمی با اعلان اینکه باید مالکیت پهنای باند داخلی مان را حفظ نماییم و این به نفع مصرف کننده خواهد بود، افزود: دیتایی که در فضای داخلی هر کشوری وجود دارد می تواند تولید ارزش کند و حتی امکان صادرات آن نیز وجود دارد. برای مثال چینی ها چند برابر آمریکا و هند از اینترنت استفاده می نمایند. حتی گفته شده که کاربران این کشور ۳۰۰ برابر آمریکایی ها از دوچرخه های اشتراکی استفاده می نمایند. هوش مصنوعی، چین را در تراز بالاترین سطح جهان قرار داده و این کشور حتی از آمریکا سبقت گرفته است. چونکه عمده این داده ها و ترافیکی که در داخل این کشور تولید و ساماندهی می شود، تبدیل به محصولات ارزش افزوده شده است.
وی با اشاره به اینکه بیش از ۸۰ درصد ترافیک کشور چین، داخلی است، اظهار داشت: این به مفهوم قطع پهنای باند خارجی نیست؛ ما نیز در کشور نمی خواهیم که دسترسی به پهنای باند خارجی قطع شود. بلکه موضوع ساماندهی ترافیک داخلی در کشور برای ایجاد مزیت و ارزش افزوده است.
این پژوهشگر با اشاره به سیاست هایی که کشور چین در بومی سازی خدمات آمریکایی از ۱۰ سال پیش دنبال کرد، توضیح داد: چین از دهه پیش حرکتی را تحت عنوان کپی برداری خدمات آمریکایی شروع کرد. بجای «گوگل آمریکایی»، «بایدو چینی» را و «علی بابا» را بجای «آمازون» معرفی نمود. در حقیقت یک دهه خدمات مربوط به اینترنت جهانی و آمریکایی را مشابه سازی کرد. اما الان تمام نیازهای این کشور در داخل پاسخ داده می شود و بیش از سایر کشورها از پهنای باند داخلی استفاده می نماید. این کشور در دهه فعلی نیز پیشرو در ایجاد استارت آپ های حوزه فناوری اطلاعات است و اپلیکیشن های جدیدی توسط این کسب و کارهای نوپا عرضه شده اند و به سایر کشورها پیشنهاد می شوند. بطور کل می توان اظهار داشت که سیاست چین، مدل درستی از حاکمیت در فضای مجازی و مدیریت بر اینترنت بوده است.
وی اظهار داشت: اما ما در بحث شبکه ملی اطلاعات و بومی سازی فضای مجازی، در همان مرحله کپی برداری باقی ماندیم و پیشرفتی نکردیم. دلیل آن نیز این بود که نگاه و تعاریف دست اندرکارانی که این پروژه را پیش می برند، بسیار فنی است. در سطح فنی تعریف از شبکه، مربوط به اتصال یک سری ابزار و دیوایس می شود و دولت نیز بارها تاکید کرده که با توسعه زیرساخت، شبکه به وجود آورده است. اما مساله مهم در تعریف کلان تر شبکه ملی اطلاعات، مناسبات درون شبکه است که باید مورد توجه قرار می گرفت. به این معنا که باید در لایه سرویس ها و پلت فرم ها نیز به موازات زیرساخت، اقدامات توسعه ای انجام می شد. شاید توسعه زیرساخت های شبکه، مقداری قابل قبول بوده اما در سطح پلت فرم و سرویس و اکوسیستمی که این فضا ایجاد می کند، اقدامات مؤثری صورت نگرفت تا ترافیک پهنای باند در داخل کشور باقی بماند.
عظیمی با اعلان اینکه شبکه ملی اطلاعات چیزی فراتر از زیرساخت است، اشاره کرد: چیزی که این فضا را قوام می بخشد فراتر از زیرساخت است. ما یک سری مشابه سازی های موفق مانند فروشگاه های اینترنتی و تاکسی های آنلاین در کشور داشتیم. اما برای بومی سازی پیام رسان ها و موتور جستجو، در زمان خودش اولویت قائل نشدیم و بنا بر این موفق نبوده ایم.
وی اظهار داشت: ماهیت اینترنت به تدریج در حال تغییر است و چرخه ای که در تبادل دیتا ایجاد می شود و استفاده کاربر از خدمات و خدمات داخلی، این ماهیت را شکل می دهد. بنا بر این ابزارهایی که با نمونه های خارجی قابل رقابت باشند، بیشتر در این فضا مورد توجه قرار می گیرند.

منبع: