کاوشگر و ماه نورد کوچک انگلیس که ˮآساگوموˮ(Asagumo) نام دارد، توسط متخصصان رباتیک شرکت مستقر در لندن موسوم به ˮاسپیس بیتˮ(Spacebit) طراحی شده و مقرر است در سال ۲۰۲۱ به کره ماه فرستاده شود.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از تلگراف، کاوشگر کوچک “آساگومو” مقرر است تابستان امسال با همکاری ناسا به سطح ماه برسد.
این نخستین باری است که یک کاوشگر انگلیسی به کره ماه می رود و مهندسان “اسپیس بیت” بجای چرخ در آن از چند پا بهره برده اند تا بتواند به خوبی و بدون مشکل از موانع و دست اندازها عبور کند و از راه های زیرزمینی موسوم به کانال ها یا لوله های گدازه بخزد تا ببیند آیا برای انسان قابل سکونت است یا نه.
حالا خیلی از کارشناسان اعتقاد دارند که لوله های گدازه -محفظه هایی مانند تونل در صخره ها که میلیاردها سال پیش توسط رودخانه های گدازه به وجود آمده است- می توانند سرپناه های طبیعی را برای انسان در کره ماه فراهم آورند و بدین سبب مکان خوبی جهت راه اندازی نخستین مستعمرات انسانی در ماه هستند.
ماه برای فضانوردان یک محیط خشن است، برای اینکه دما می تواند در شب ها به بیش از منفی ۱۷۰ درجه سانتیگراد برسد و سطح ماه نیز توسط اشعه خورشید و شهاب سنگ های کوچک بمباران می شود.
بااینکه بزرگترین لوله های گدازه در زمین تنها به عرض ۱۸ متر می رسند، اما در ماه می توانند چند ۱۰ متر عرض داشته باشند و می توانند مهر و موم شوند و با هوای قابل تنفس توسط انسان پر شوند.
سقف سنگی آنها نیز یک محافظ در مقابل تشعشعات مضر است و دمای داخل آن تنها منفی ۲۰ تا منفی ۳۰ درجه سانتیگراد است، بدین سبب می توان آنها را تا حد مطلوبی گرم کرد.
یک تونل کشف شده در منطقه “ماریوس هیلز” حداقل ۱۰۰۰ یارد عرض و طول دارد و می تواند شهرهای کوچکی را در خود جای دهد. کارشناسان می گویند ممکنست از زمان فعالیت آتشفشانی در ماه، یک شبکه بزرگ زیرزمینی در آن وجود داشته باشد.
“پاولو تاناسیوک” مدیر عامل شرکت “اسپیس بیت” می گوید: طراحی یک ماه نورد دارای پاهای عنکبوتی برای کشف مفید بودن تونل های گدازه برای سکونت بسیار مهمست.
وی ادامه داد: برنامه هایی برای بازگشت به ماه در آینده وجود دارد و ما مجبور خواهیم بود در جای دیگری زندگی نماییم و یک گزینه می تواند این باشد که ورودی تونل های گدازه را مهر و موم کرده و از آن بعنوان پناهگاه استفاده نمائیم.
وی افزود: ما معتقدیم که این ماه نورد در بررسی این مساله نقش مهمی ایفا خواهدنمود. این کاوشگر در ماه قدم خواهد زد، بدین سبب می تواند در زمین های ناهموار حرکت نماید و مناطقی را که بطور معمول نمی توان به آنجا رفت، کاوش کند.
وی می گوید: اگر بخواهید مسافت های طولانی را طی کنید، سوار اتوموبیل خود می شوید، اما اگر بخواهید از چیزی بالا بروید اساسا از پاهای خود استفاده می کنید. بنابراین، استفاده از پا بجای چرخ در “آساگومو” برای این نوع کاوش مناسب تر است.
طراحی ماه نوردی که بتواند روی ماه راه برود، دشوار است برای اینکه سطح آن در یک لایه غلیظ از غبار معروف به “رگولیت” پوشانده شده است که پاهای کاوشگر می تواند در آن فرو رفته و گیر کند. ضمن اینکه همانطور که فضانوردان ماموریت “آپولو” کشف کردند، گرد و غبار سطح ماه، شکاف و فضاهای خالی میان قطعات مختلف را پر می کند و سبب بی نظمی در کارایی آنها می شود.
“آساگومو” فقط ۳.۹ اینچ (۱۰ سانتی متر) قد دارد، بدین سبب باید بتواند به خوبی روی سطح ماه حرکت نماید، در غیر این صورت غرق می شود. برای حل این مشکل، به چهار پای شبیه به عنکبوت مجهز شده است که حرکت را برای آن آسان کنند.
این کاوشگر همین طور حامل ابزارهایی است که قادر خواهند بود میزان تابش خورشیدی را اندازه گیری کنند و در ماموریت های آینده ممکنست بتوانند منابع فلزات گرانبها و مواد معدنی را پیش بینی کنند.
همین طور “آساگومو” نخستین کاوشگری خواهد بود که با وای-فای به فرودگر خود متصل می شود، بدین سبب نمی تواند بسیاری از منطقه فرود خود دور شود.
اگر اتصال “آساگومو” با فرودگر خود قطع شود، از فناوری پهپاد داخلی برخوردارست و می کوشد باردیگر به سمت فرودگر پرواز کند.
این ماموریت با هزینه پرتاب فقط سه میلیون پوندی می تواند برای شرکت هایی که به دنبال مکان هایی برای تامین منابع باارزش خارج از زمین هستند، جذاب باشد.
“تاناسیوک” می گوید: ما امیدواریم که تونل های گدازه را در نزدیکی محل فرود پیدا نماییم، برای اینکه به سبب محدودیت وای-فای نمی توانیم خیلی دور برویم و سیستم ما نیز دارای یک هوش مصنوعی بسیار پایه است.
وی ادامه داد: اول از همه این یک ماموریت نمایش فناوری است، اما بدیهی است که ما اهتمام خواهیم کرد بهترین تلاش خودرا داشته باشیم و مناطق ممکن را بررسی نماییم و شاید بتوانیم چیز جالبی پیدا نماییم. کاربردهای علمی زیادی برای این کاوشگر وجود دارد، برای اینکه شما می توانید در مورد محیط ماه اطلاعات بیشتری کسب کنید و ما می توانیم در آینده کشف نماییم که کدام مناطق ماه قابل استخراج است.
این کاوشگر مقرر است اواخر تابستان امسال با همکاری ناسا و همراه با نخستین ماموریت قمری تجاری سرویس محموله ناسا (CLPS) که قبل از برنامه “آرتمیس” ارسال می شوند، به ماه فرستاده شود.
محل فرود هدف “آساگومو” دره شروتر(Schröter’s Valley) در منطقه ای موسوم به “اقیانوس طوفان ها” است که مسطح، فاقد دهانه و سنگلاخ و دارای نور فراوان خورشید است.
شرکت “اسپیس بیت” همین طور امیدوار است که در آخر سال ۲۰۲۱ یک کاوشگر چرخ دار نیز به ماه ارسال نماید. در ماموریت های آینده ممکنست “آساگومو” تا جایی که ممکنست از کاوشگر چرخ دار سواری بگیرد و وقتی به مناطقی رسیدند که صعب العبور بود، از آن پیاده شود و به تنهایی به مسیر ادامه دهد.
اگر این ماموریت موفقیت آمیز باشد، می تواند برای کشف جهان های دورتر مانند مریخ یا قمرهای دیگر نیز به کار گرفته شود.
