رصد یك ستاره قبل از مرگ آن

به گزارش روش سئو محققان موفق به رصد یك ستاره قبل از مرگ آن شدند.
به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از گیزمگ، زندگی انسان ها تنها یك برش كوتاه در مقیاس زمانی كیهانی است. این زمان بندی سبب می شود كه ما قادر نباشیم چرخه كامل زندگی ستاره ها، سیاره ها و كهكشان ها را شاهد باشیم.
ولی برخی اوقات اگر خوش شانس باشیم، ستاره شناسان قادر خواهند بود لحظات مهمی را رصد كنند.
حال یك تیم تحقیقاتی از محققان استرالیایی و مجارستانی به این مهم دست یافته اند و تقلای یك ابرستاره سرخ برای فرار از مرگ را رصد كرده اند.
این ستاره به اختصار ” T UMi” نام دارد و حدود سه هزار سال نوری از ما فاصله داشته و در صورت فلكی “دب اصغر” قرار دارد.
عمر این ستاره ۱.۲ میلیارد سال است و حدود یك چهارم خورشید سن دارد ولی نسبت به خورشید سریع تر آغاز به سوختن كرده است.
دانشمندان الان در حال تماشای این ستاره در زمان واقعی هستند. آن هم در زمانی كه این ستاره وارد فاز بعدی زندگی خود شده است.
ستاره مذكور بعد از سوخت انرژی خود در چند میلیون سال پیش تبدیل به یك ستاره غول پیكر قرمز رنگ بی ثبات شد. همینطور این ستاره اندازه، روشنایی و دمای خویش را در یك برنامه نیمه منظم از پالس ها تغییر داد.
تولید انرژی در این ستاره ناپایدار شده است. طی این فاز، همجوشی هسته ای شعله های ستاره در داخل ستاره ایجاد و سبب ایجاد یك سكسكه می شود كه دانشمندان آنرا “پالس های حرارتی” می نامند.
این پالس ها سبب ایجاد تغییرات سریع و شدید در اندازه و نور ستاره می شوند.
پالس های ناشی از ستاره های قدیمی مانند “T UMi” سبب می شوند كه كل كیهان مملو از عناصری مانند كربن، نیتروژن، قلع و سرب شود.
حال اینگونه به نظر می آید كه نمایش این نورهای ستاره ای حدودا تمام شده است.
تیم تحقیقاتی پروژه اطلاعات رصد این ستاره طی ۳۰ سال گذشته را جمع آوری و بررسی نموده اند و دریافته اند كه این ستاره در حال كوچك شدن، تیره شدن و خنك شدن است.
این تغییرات نشان داده است كه دوره ی “پالس های حرارتی” ستاره مدت زمان زیادی ادامه نخواهد داشت و این ستاره بزودی لایه بیرونی قرمز خویش را به بیرون جاری خواهد نمود و تبدیل به یك ستاره كوتوله سفید خواهد شد.
طی صدها هزاران سال آتی “T UMi” به یك كوتوله سفید تبدیل خواهد شد. رصد این پدیده یكی از فرصت های نادر در نجوم است كه یك انسان می تواند آنرا شاهد باشد.
نتایج این پژوهش در مجله “Astrophysical Journal” منتشر شد.