تا سال ۲۰۴۰ میلادی انرژی های تجدیدپذیر جای سوخت های فسیلی را می گیرند

روش سئو: گزارش جدیدی از یك شركت تحلیلی در بازار انرژی بریتانیا پیش بینی می كند كه توسعه انرژی های سبز، درآمد حاصل از فروش سوخت های فسیلی و همینطور انتشار آلاینده های دی اكسید كربن را تا سال ۲۰۴۰ به شدت می كاهد.

به گزارش روش سئو به نقل از ایسنا و به نقل از بلومبرگ، برپایه گزارش جدید انتشار یافته از شركت تحقیقات انرژی “اورورا”(Aurora Energy Research) بر اساس بازار انرژی در بریتانیا، توسعه فناوری های سبز مانند وسایل نقلیه الكتریكی و انرژی های پاك و تجدیدپذیر، نیازهای سوخت فسیلی را كاهش خواهد داد. به صورتی كه درآمدهای تجمیعی از این منابع انرژی آلاینده، از سال ۲۰۱۸ تا ۲۰۴۰ حدود ۲۱ تریلیون دلار كمتر خواهد شد.

“ریچارد هاوارد” سرپرست این تحقیق می گوید: تجزیه و تحلیل جدید ما اشاره به آینده انرژی الكتریكی، دیجیتالی كردن و فناوری های جدید دارد كه طی آن شاهد توسعه و افزایش وسایل نقلیه برقی و بهبود مستمر در بازده سوخت خواهیم بود.

چشم انداز كلی توسعه و فراگیر شدن خودروهای برقی در دنیا باعث خواهد شد كه مصرف سوخت های فسیلی نهایتا تا اواسط دهه ۲۰۲۰ میلادی به همین منوال ادامه پیدا كند، اما این مسئله طی گذر زمان باعث كاهش تقاضای نفت و كاهش قیمت نفت تا سال ۲۰۴۰ به كمتر از نصف میزان فعلی می گردد.

عرضه ۵۴۰ میلیون وسیله نقلیه برقی تا سال ۲۰۴۰ همراه با پیشرفت در بهره وری سوخت، تقاضای نفت را به مرور كم خواهد نمود و درآمدهای نفتی را حدود ۱۹ تریلیون دلار كاهش خواهد داد. با این كاهش تقاضا در دهه ۲۰۳۰، قیمت نفت می تواند به ۳۲ دلار برای هر بشكه در سال ۲۰۴۰ كاهش یابد.

گاز برنده است

با این حال، یك سوخت فسیلی بعنوان “برنده” ظاهر خواهد شد و آن گاز خواهد بود؛ زیرا انرژی های تجدیدپذیر را در تولید انرژی یاری می كند و بعنوان جایگزینی برای نفت در بخش پتروشیمی عمل می كند.

این گزارش پیش بینی می كند كه تقاضای گاز در طولانی مدت، معادل ۱۵ درصد نسبت به رقم كنونی افزایش خواهد یافت.

“هاوارد” اضافه كرد: گاز و برق در آینده به صورت جدی به منابع انرژی مهم تبدیل خواهند شد، در حالیكه تغییر در تولید انرژی از زغال سنگ در خیلی از كشورها منجر به فروپاشی تقاضا و قیمت زغال سنگ خواهد شد.

پیش بینی می گردد كه قیمت زغال سنگ تا سال ۲۰۴۰ از حدود ۹۰ دلار در ازای هر تن، به حدود ۲۸ دلار برای هر تن كاهش یابد. قیمتی كه تنها برای پوشش هزینه های تولید و حمل و نقل كافی خواهد بود.

پیشرفت های تكنولوژیكی و مشاركت مصرف كنندگان احیانا از توافقنامه پاریس در كاهش انتشار آلاینده های كربن موثرتر خواهد بود. این گزارش پیش بینی می كند كه این تغییرات منجر به كاهش انتشار كلی آلاینده گاز CO2 از سوخت، حدودا به میزان ۲۵ درصد كمتر از رقم كنونی خواهد بود.

این گزارش به دولت ها سفارش می كند تا سیاست های اقلیمی خویش را در جهت ارتقای نوآوری های تكنولوژیك و تعامل با مصرف كنندگان تا حد زیادی بعنوان اهداف كاهش انتشار كربن در نظر بگیرند. در عین حال، عمده فروشان نفت و تامین كنندگان برق هم باید به این نكته توجه داشته باشند.

همانطور كه پروفسور “دیتر هلم” در كتاب خود كه الهام بخش این تحقیق بوده است، می گوید؛ شركت های نفتی و تاسیسات انرژی باید مدلهای كسب و كار موجود خویش را تطبیق دهند یا كنار بكشند. كشورهای صادركننده نفت، بخصوص در خاورمیانه، تحت تأثیر منفی قرار خواهند گرفت، در حالیكه ایالات متحده و كشورهای اروپایی كه در فناوری های جدید سرمایه گزاری نموده اند، می توانند این بازی ژئوپولیتیك را رهبری كنند.